پژوهشی در اندیشه‌های سیاسی اشعار احمد مطر

در میان شاعران معاصر عرب، احمد مطر از معدود شاعرانی است که زندگی خویش را وقف ملتهای عرب کرده و در اشعارش، مردم خفته عرب را مخاطب قرار داده است؛ وی در سروده های برجسته خویش با نام «لافتات»(پلاکاردها)- مانند «قرآن» سرنوشت عبرت انگیز اقوام عاد و ثمود را باز می گوید- قاصد تجربه های تلخ همانندان عاد و ثمود است تا از این رهگذر، یارای آن را داشته باشد که توده مردم را از خطر حاکمیت و فرمانروایی تباهی و فساد، زنهار دهد و مایه عبرت آیندگان را فراهم آورد. از این رو، مخاطب شعر مطر، طبقات و گروههایی خاص نیست، بلکه مخاطب شعر او تمام ساکنان غفلت زده سرزمینهای عربی هستند؛ چرا که شعر او، تصویرگر عشق و ارادت او به مردم است. در جستار حاضر، پس از نگاهی کوتاه و گذرا به زندگی احمد مطر، در مرتبه نخست، چهره مردمی شعر مطر و دلایل مقبول بودن او و در مرتبه بعد سیمای سیاسی شعر مطر و مهمترین عناصر ایدئولوژی سیاسی شعر او را مورد توجه قرار داده است.