نمادها و نشانه‌هاي «کودکي و جنگ» در شعر سميح القاسم
بحث في مجلة نقد ادب معاصر عربي جامعة يزد - http://mcal.yazd.ac.ir
| چکیده | |
| یکی از شگردهای اساسی شاعران پایداری فلسطین در تبیین جلوههای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مقاومت، کاربرد نمادها و نشانههای مربوط به کودک جنگ است. این ویژگی که از وزینترین محمل‌های تشخّص معنا و فرم شعر مقاومت فلسطین به شمار میرود، در شعر سمیح القاسم نمودی بارز و تعیینکننده دارد. بر این اساس، موضوع پژوهش حاضر، توصیف و تحلیل برجستهترین نشانههای شعر سمیح در این راستا؛ اعم از عنوان اشعار، زمان، مکان و شخصیتهای روایی است. یافتههای تحقیق نشان میدهند، در اشعار سمیح القاسم که تماماً «درباره کودک» سروده شدهاند؛ نه «برای کودک»، نشانههای وابسته به زمان در سه شاخه کودکی، زمان از دست رفته و بازگشت به زادبوم، نشانه های مکان؛ مانند قدس، مدرسه، وطن و زندان، در کنار نشانههای مربوط به شخصیتهای عام و خاص؛ نظیر پدر، مادر، کودک شهید و اشغالگر، پربسامدترین نشانهها هستند. در رویکرد کلّی شاعر به واقعیت کودک جنگ، مقارنت مفهوم اندوه، ناامیدی و پایداری مشهود است. نتیجه این نگرش، تکرار مولّفه مقاومت تراژیک در محتوای این دسته از اشعار اوست. |
