نشانه‌شناسي رمزگان‌هاي زباني در سروده «عودة سندباد» از «علي فوده»
بحث في مجلة نقد ادب معاصر عربي جامعة يزد - http://mcal.yazd.ac.ir
| چکیده | |
| یکی از رویکردهای جدید در بررسیهای ادبی که توجّه بسیاری از ناقدان و پژوهشگران را به خود معطوف داشته، واکاوی نشانهها و رمزگانهای تشکیل دهنده متون ادبی است. نشانهشناسی به دانش بررسی نظامهای نشانهای مختلف همچون زبان، تصاویر و علامتهای وضعی اطلاق میشود و یکی از مفاهیم بنیادی آن یعنی رمزگان، به منزله چهارچوبی است که نشانهها در آن معنا مییابند. از آنجا که ادبیات با علوم انسانی در ارتباط نزدیک است، ناقدان ادبی نیزاز خدمات نشانهشناسی رمزگانها و شیوههای تأویل آنها در بررسی متون، بینصیب نمیمانند. این پژوهش که از نوع کیفی است، به روش توصیفی تحلیلی وبا استفاده از منابع کتابخانهای نوشته شده و با هدف نشانهشناسی مهمترین رمزگانهای زبانی سروده «عودة سندباد» از «علی فوده» (1946 – 1982م) و میزان هماهنگی آنها با شرایط زندگی شاعر و نقشی که در انسجام این سروده داشتهاند، انجام شده و در نهایت دریافته است که شخصیّت شاعر و روحیّات وی در رمزگان مربوط به صاحب متن و رمزگان اسطوری تجلّی یافته و انسجام سروده از رهگذر رمزگان فرم و رمزگان روایی حاصل گردیده و میزان ادبیّت آن مرهون دو رمزگان زیبایی شناختی و بینامتنی شعری است.شایان ذکر است که آوردن واژه «سندباد» در عنوان سروده که سبب تداعی داستان این شخصیت اسطوری و کنکاش برای یافتن شباهت میان سراینده این قصیده (علی فوده) و سندباد اسطوری میشود، مهمترین علّت گزینش سروده مذکور جهت نشانهشناسی رمزگانهای زبانی آن است. |
