مقاله های داستاني احمدرضا حوحو و میراث مقامه نویسی عرب
نقد ادب عربی - جامعة الشهيد بهشتي - http://jalc.sbu.ac.ir/
چکیده
ادبیّات داستاني الجزایر از رویکردی تاریخی به دو دوره تقسیم میشود: پیش از استقلال اين كشور و پس از آن. نويسندگان و مترجماني چند، پيش از استقلال الجزایر با ترجمه، تقليد و سپس تصنيفِ گونه‌هاي نوپديد روايي كه نتيجة ارتباط مستقيم الجزایر با اروپا بود، زمينة نگارش داستان‌نويسي جديد را در اين كشور فراهم آوردند. از اين ميان، احمدرضا حوحو، از نخستین نويسندگانی بود که به گونه‌هاي روايي جديد توجّه كرد و روایت را ابزار نقد قرار داد. او پیش از استقلال الجزایر درگذشت، امّا در راه استقلال كشورش گامهای مؤثّری برداشت. حوحو در مقاله‌هاي داستانی فكاهي‌گونة خود با رويكردي انتقادي به مسائل جامعه نگريست. در اين مقاله، پس از تعريف مقالة داستاني و معرّفي حوحو بر اساس نقد ساختاري و روابط بينامتني به تحليل عناصر روايي مقاله‌هاي داستاني او در مع حمار الحكيم و مقايسة آن با ساختار مقامات پرداخته شده است. مقامه‌نويس، مسائل جامعة رو به انحطاط عرب را پس از سيطرة مغول به تصوير مي‌كشد و حوحو، مسائل جامعة استعمارزده‌اي را كه آرزومند تعالي است. حوحو، از منظر داستاني در اين اثر به ساختار مقامات توجّه دارد، امّا اين مقاله‌هاي داستاني را در راه اهداف جديد جامعه‌اش به كار مي‌گيرد؛ اهدافي كه مخالفت‌هايي را برمي‌انگيزد
واژگان کلیدی
الجزایر، داستان کوتاه، مقامه‌نویسی، أحمدرضا حوحو، مع حمار الحکیم.
