سیمای اصحاب کسا در آیینة اشعار شیخ احمد وائلی

گرچه سخن گفتن درباره شخصیتهای بی بدیل عالم خلقت، طلایه داران کشتی وجود و پی بردن به کنه شخصیت آنان، اهل بیت عصمت و طهارت -علیهم السلام- کاری بس دشوار است، اما شاعران و ادیبان در ادوار گوناگون کوشیده اند هر یک به فراخور توان خویش گوشه ای از فضائل و مناقب ارزشمند ایشان را در اشعار خویش منعکس کنند. شیخ احمد وائلی ملقب به امیر المنابر شاعر و خطیب پر آوازه نجف از جمله همین شعرای اهل بیت(ع) است که دفاع از حریم ولایت بازتابی گسترده در اشعار وی دارد.علم، عدالت، شجاعت، حلم و بردباری، مناعت طبع و….. از خصال والای آن بزرگواران است که وی به ترسیم آن پرداخته است. سلاست و روانی کلام، مضمون سازی و تصویر پردازیهای ظریف و عاری از تکلف و عاطفه صادقانه وی، موجد تاثیری نافذ در ذهن مخاطب است. ازسوی دیگر تجلی رویکردهای سیاسی و اجتماعی و نتایج فرهنگی در بطن اشعار و نیز استفاده از آیات، احادیث و حکمتهای روایی، اشعار وی را آکنده از معانی ژرف و پربار کرده است. پژوهش حاضر در صدد است تا علاوه بر ذکر برخی از ویژگیها و مضامین اشعار و نیزخلاقیتهای این شاعر مبارز و متعهد شیعی، برخی از تجلیات سیمای آل عبا را در معدودی از اشعار شاعر نشان دهد.