روش‌شناسی شرح خطیب تبریزی بر معلقات

با توجه به اهمیت و جایگاه معلقات در ادب عربی شروحی بسیار بر آنها نگاشته شده که از جمله آنها شرح المعلقات العشر از دانشمند ایرانی الاصل قرن پنجم هجری، خطیب تبریزی، است. با توجه به ضرورت روش شناسی شروح به عنوان کلیدی گران بها برای محققان در متن پژوهی، شرح نگاری و داوری شرحها و نیز برای عرضه روشهایی سودمندتر در شرح نگاری ادبی، مقاله حاضر با شیوه توصیفی ـ تحلیلی، روش خطیب تبریزی را در شرح معلقات، بررسی کرده است. مهمترین یافته های پژوهش نمایان کننده آن است که اگر چه شرح خطیب را می توان خلاصه ای از دو شرح ابن انباری و نحاس دانست، نحوه گزینش مطالب و چینش آنها در کنار یکدیگر به شرح وی اصالت و برتری داده، علاوه بر آنکه جای جای آن از آرای خطیب نیز بی بهره نبوده است. به دیگر سخن روش شبه تکاملی و نگاه همه جانبه خطیب در شرح معلقات، به کتاب وی برتری و تمایز بخشیده است.