تصوير کتاب البيان في مرآة الأدب العربي والفارسي در آينۀ نقد

مادۀ درسی يكی از چهار ركن اصلی آموزش هر دانشی به‌شمار می رود كه در قالب كتاب، نوشته و یا هر ابزار آموزشی ديگری پا به عرصۀ وجود گذاشته‌ و در پرتو پيشرفت و تخصصی شدن علوم رشد و تحوّل يافته است و سطح‌های مختلف و نيازهای متفاوت فراگيران به آن نوآوری و تنوع مبتنی بر اوضاع آموزشی واحوال مخاطبان را می‌طلبد. علم بلاغت پس از گذر از دوران ابتدايی حيات خود به دورۀ بلوغ و شکوفايی خود رسيد و وارد زبان فارسی شد که، پس از آن، زبان‌پژوهان بيش‌تر به جنبۀ آموزشی آن توجه کردند و در هر عصری كتاب‌ها و رساله‌های آموزشی گوناگونی را به خود اختصاص داده است كه اين آثار ضمن تكميل اين علم با شيوه‌های مختلف سعی در آسان‌سازی آموزش آن، به‌ویژه برای غير عرب‌زبانان، داشته و دارد. كتاب البيان في مرآةالأدب العربي والفارسي نوشتۀ دکتر علی پيرانی شال با هدف و رويكرد آموزشی کردن بخشی از علوم بلاغت يعنی علم بيان نگارش يافته است. اين مقاله سعی کرده است، در راستای بررسی و نقد منابع آموزشی زبان قرآن، به زعم خود با نگاهی منصفانه كتاب مذكور را پژوهش و واكاوی کند و ضمن بيان برجستگی‌ها و امتيازهای آن نسبت به ديگر آثار مكتوب در زمينۀ علم بیان به ذكر پاره‌ای از كاستی‌های موجود در بخش‌های مختلف كتاب بپردازد.
واژگان کلیدی
ادب عربی، ادب فارسی، بلاغت، علم بيان، البيان في مرآة الأدب العربي والفارسي.