تحلیل ادبیات کودکان مصر با تکیه بر داستان شاپرک قرمز اثر نبیل سلیمان سلیمان خلف

داستانی که برای کودک نوشته می­شود، نقشی بسیار مهم در تکوین شخصیت وی دارد. از طریق خواندن داستانهای خوب و آموزنده، کودک به بسیاری از ارزشهای اخلاقی پی می­برد. شجاعت، نوع دوستی، امیدواری، آزادی، طرفداری از حق و حقیقت و استقامت در مقابل زور و ستم ارزشهایی هستند که هسته مرکزی بسیاری از قصه­ها و داستانهای کودکان را شکل می­دهند و باعث رشد مهارتهای شناختی، عاطفی و اجتماعی در کودکان می­شوند. این نوع ادبیات اگر چه دارای سابقه­ای طولانی است، نگاه علمی به آن پس از قرنها صورت پذیرفت.
ادبیات کودکان از نیمة قرن نوزده حرکت روبه رشد خود را در سرزمینهای عربی با پیشگامی مصر آغاز کرد. نبیل سلیمان سلیمان خلف، نویسندة معاصر مصری با نگارش بیش از بیست عنوان کتاب برای کودکان، سهمی انکارناپذیر در بالندگی و گسترش این نوع ادبی دارد.
پژوهش حاضر برآن است با تکیه بر داستان شاپرک قرمز اثر نبیل سلیمان سلیمان خلف؛ هدف­ نویسنده از کودکانه نویسی، زبان اثر و شخصیتهای داستان مذکور را بررسی و تحلیل کند. یافته­های پژوهش نشان می­دهد؛ نویسنده از نگارش داستان شاپرک قرمز به دنبال رشد خلاقیت، توانایی تصمیم­گیری، پرورش قدرت تخیل و عقلانیت کودک و هدایت رفتاری اوست تا آمادگی ورود به جامعه را پیدا کند. کمبودهای عاطفی کودک و کاهش زمان گفتگو بین اعضای خانواده به سبب فعالیت زیاد والدین، بخشی دیگر از محتوای داستان را به خود اختصاص می­دهد. از آن­جایی که داستان برای کودکان نوشته شده است؛ نویسنده از زبان کودکان و با توجه به ظرفیتهای زبانی کودک می­نویسد. نویسنده از خلال طرح شخصیتهای داستان به درونی کردن آموزه­های اجتماعی، تربیتی، اخلاقی و علمی در نسل نوپای مصر می­پردازد.