بررسی سیرتحول مفاهیم از یأس به امید و مقاومت در شعر فدوی طوقان
بحث في مجلة پژوهش¬های ترجمه در زبان و ادبیات عربی – جامعة العلامة الطباطبائي
چکیده
بیگمان شعر هر شاعری آینهای است که مقتضیات زمانهی او را بازتاب میدهد و نمودار احساسات و واکنش او در برابر رخدادها و جریانهای موجود در جامعهاش است و از جانب دیگر شعر بر حوادث و مسائل زمانهی خود نیز تأثیرگذار است و مردم را از کاری منع و به عملی تشویق میکند، شعر فدوی طوقان شاعر سیاسی و متعهد فلسطینی مجسمکنندهی دردها، امیدها و آرزوها، مبارزه و مقاومت مردمی است که در سرزمین خود مانند بیگانگان و متجاوزان با آنها رفتار میشود. فدوی در مقطعی رهایی از این مشکلات و دشواریها را ناممکن میداند و در گرداب یأس غوطه میخورد و بهدنبال آن در شعر امید، آواز مقاومت تا رهایی سرمیدهد و هرآنچه در خود میبیند، در راه وطن فدا میکند. در این مقاله سعی شده تابا مطالعهی دیوان شعری این شاعر بزرگ، اشعار وی را براساس سه مفهوم و درونمایه: یأس و ناامیدی، امید و اراده برای تغییر آینده، مبارزه و مقاومت طبقهبندی کرده و یک مسیریابی در شعر فدوی انجام گیرد؛ مسیری از یأس به امید و مبارزه که ردپای آن در شعر فدوی قابل ملاحظه و ردیابی است. با مطالعهی دیوان فدوی طوقان برای مسائل فوقالذکر نمونههای فراوانی یافت شده است. در انجام این تحقیق روش استقرای تام استفاده شده است.
کلیدواژهها
یأس؛ امید؛ شعر مقاومت؛ فدوی طوقان