بررسی تطبیقی زبان‌های عربی و انگلیسی با استناد به شیوه های زبانشناسی مقابله ای و مؤلّفه های آموزشی

فراگیری زبان عربی در مقام زبان دین و فرهنگ به عنوان یکی از غنی ترین و پرکاربردترین زبان های دنیا، در جامعه ما با چالش های بسیاری دست و پنجه نرم می کند. این در حالی است که زبان انگلیسی به طور روزافزونی در بین لایه لایه های روان، اندیشه و ارتباطات اجتماعی نفوذ می کند و با بهره گیری از تمامی قوا و ابزارهای روانی، فرهنگی، اجتماعی، آموزشی، رسانه ای و غیره خواسته یا نا خواسته در جهت تخریب سایر زبان ها و فرهنگ ها به پیش می تازد. مقاله حاضر به روش توصیفی-تحلیلی، علل محرومیت زبان عربی در مدارس و دانشگاه های ایران را از زوایای مختلف زبانشناختی و آموزشی به شکل تطبیقی ارزیابی کرده و وضعیت کنونی این زبان را با توجه به اعتبار زبان انگلیسی در مقام زبان بین المللی مقایسه کرده است. بررسی نحو زبان های عربی و انگلیسی در مقابل زبان فارسی با استناد به شیوه های زبانشناسی مقابله ای و نظریه میانه رو آلر و ضیاء حسینی نشان می دهد ساختار نحوی زبان عربی که یکی از زبان های سامی است، بسیار متفاوت از زبان های هند و اروپایی از قبیل انگلیسی و فارسی است، در نتیجه برای زبان آموزان دشواری های بسیاری ایجاد می کند. همچنین، بررسی مولفه های برنامه ریزی آموزشی، زبان آموز، کتب و وسایل آموزشی، معلم، و روش های تدریس نشان می دهد که متاسفانه برنامه ریزی ها و آموزش زبان عربی در مدارس و دانشگاه های ایران به دور از تحولات عظیمی که در آموزش زبان های خارجی در سراسر دنیا صورت گرفته اند، اعمال می شوند.