بررسي و نقد ساختار و محتواي شعر سپيد عربي

چکیده
ادبيات عربي با سابقة درخشان و کهن خود نماد فرهنگ عظيمي است که در تعامل با ساير ملل، بر آن‌ها تأثير گذاشته و از آن‌ها تأثير پذيرفته‌است. شعر عربي با تأثيرپذيري از غرب و بر اساس سنت تطور، فراز و نشيب‌هاي زيادي به خود ديد و مراحل مختلفي را طي نمود. اين امر باعث خروج از سبک سنتي سرودن شعر و طغيان عليه دو عنصر اساسي شعر کلاسيک يعني وزن و قافيه شد. قصيدة عروضي خليل پس از طي مسيري طولاني به شعر نو متصل شد که نخستين جرقه‌هاي آن با موشحات زده‌شد و بعد از آن شعر آزاد و نهايتاً شعر سپيد، نماد کامل عصيان و تمرد از سبک شعري قديم با کنار گذاشتن وزن‌، قافيه و موسيقي خارجي و پناه بردن به موسيقي دروني شکل گرفت. اين قصيده داراي فقراتي کوتاه و عاري از وزن و قافيه و موسيقي خارجي است و دو عنصر اصلي آن نبر(تن صدا) و ايقاع (آهنگ) است. شعر سپيد از لحاظ ميزان تأثيرپذيري از غرب و ميزان تأثير آن بر عرصة ادبيات عرب در دو حوزة شعر و نثر، و بررسي وجوه اختلاف آن با ساير گونه‌هاي شعري جديد حائز اهميت است. در اين پژوهش شعر سپيد از لحاظ شکل، ساختار و محتوا با تکيه بر اشعار شاعران اين گونة شعري بررسي مي‌شود، وجوه اختلاف آن با شعر قديم و گونه‌هاي شعري جديد و نقدهايي که بر آن وارد مي شود، نيز بيان مي‌گردد.
واژگان کلیدی
شعر سپيد، پيدايش، تحولات، شکل، محتوا، نقد