درآمدی بر معنیشناسی در زبان عربی
منظمة سمت - طهران
شرح :
كتاب حاضر براي دانشجويان رشته مترجمی زبان عربی در مقطع کارشناسی به عنوان منبع اصلی درس «دلالت و معنیشناسی» تدوين شده است. اميد است علاوه بر جامعه دانشگاهي، سایر علاقهمندان نیز از آن بهرهمند شوند.
چكيده :
معنيشناسی، یکی از شاخههای زبانشناسی، علمی است که به پژوهش در باب معنی میپردازد. لغتشناسان مسلمان در نوشتههای خود همواره به معني و مباحث مربوط به آن توجه داشتهاند؛ اما معنيشناسی به عنوان علمی مستقل تنها در دوره معاصر هویت یافته است. معنيشناسی در راستای فهم معنی به بررسی عواملی چون تخصیص، شمول، تنزل و تقویت معنایی میپردازد. همچنین عواملی چون کژفهمی،کهنگی و ابتذال واژگان یا شرایط اجتماعی و سیاسی و اقتصادی میتواند موجب توسعة معنایی واژهها شود که همگی در این علم بررسی میشوند. بافت و انواع آن بهویژه بافت زبانی در معنيشناسی از اهمیت ویژه برخوردار است. میدانها یا حوزههای معنایی و مباحث آن نیز از جمله مؤلفههایی است که این علم بدان میپردازد. در این میان روابط معنایی از جمله اضداد، هممعنایی و چندمعنایی نیز در گستره علم معنيشناسی مورد بحث و مطالعه قرار میگیرد.
فهرست :
مقدمه مترجم
مقدمه مؤلف
فصل اول: پژوهشهای معنایی از منظر قدیم و جدید
فصل دوم: انواع معنی و فرایندهای دگرگونی معنی
فصل سوم: بافت، میدانهای معنایی و روابط معنایی
منابع